पूषन् _pūṣan

पूषन् m. (nom. पूषा, -षणौ, -षणः) [पूष्-कनिन्; Uṇ.1. 156]

1 A Vedic deity.

-2 The protector of the uni- verse; Īśop.16.

-3 The sun; सदापान्थः पूषा गगनपरिमाणं कलयति Bh.2.114; इन्धनौघधगप्यग्निस्त्विषा नात्येति पूषणम् Śi.2.23; नवीनमिव पूषणम् Śiva B.15.26.

-4 One of the 12 Ādityas; Mb.12.15.18.

-5 The earth.

-Comp. -अनुजः rain; प्रास्यद् द्रोणसुतो बाणान् वृष्टिं पूषानुजो यथा Mb.8. 2.29.

-अरिः, असुहृद् m. an epithet of Śiva.

-आत्मजः 1 a cloud.

-2 an epithet of Indra.

-3 an epithet of Karṇa; पूषात्मजो मर्मसु निर्बिभेद Mb.8.89.76.

-दन्तहरः an epithet of Vīrabhadra; see अदन्त.

-भासा the city of Indra (अमरावती).